Ik ben iemand met altijd drukke banen, veel werk met veel praten, overtuigen en mensen met belangen verenigen en binden. Spannend en opwindend werk. Daar moest iets tegenover staan, de boog kan immers niet altijd gespannen zijn.

In de weekenden ben ik gaan schilderen. Door mijn opleiding als tuin- en landschapsarchitect was het je uiten met pen, potlood, papier en kwast altijd dichtbij. Lessen nemen zat er nooit in, daar heb ik simpelweg geen tijd voor gehad. Daarbij wilde ik het liever niet, weer met groepen mensen zijn en opnieuw praten en praten, dat deed ik immers de hele week al. Ik ben dus auto-didact. Met vallen en opstaan heb ik het schilderen geleerd. Het schilderen komt van binnenuit, met intuïtie en een dosis gezond verstand.
Inmiddels ben ik al ruim twintig jaar aan het schilderen. De laatste jaren steeds meer, ook omdat ik me steeds vaker vrij maak om te kunnen schilderen. Hoe langer je je kunt concentreren op één ding - schilderen - hoe beter het gaat en des te meer uitvindingen je doet.

Aanvankelijk gebruikte ik veel kleur, in eigen variaties en combinaties. Later combineerde ik dat met meer techniek en compositie.

Ik schilder de boel om me heen, dichtbij en tastbaar. Van boeketten tot groente, moestuin en dingen die ik zie. Ik doe het graag en met dezelfde intensiteit waarmee ik mijn werk doe.
Afgelopen zomer heb ik de schoonheid van groente ontdekt. Ik schilder de groente groter dan het in werkelijkheid is. Dan probeer ik het te abstraheren, zodat de groente minder dominant wordt en de compositie het moet doen. De verschillende schilderijen vormen als het ware een reeksje van concreet naar abstract.

Inmiddels heb ik een collectie van ruim 100 schilderijen waarvan ik er met trots een aantal op deze website laat zien.